A Boy Named Xander: Unanswered Prayers

Why, do you think, some of our prayers are, Lets say, unanswered?.. Read this post by Xander.

A Boy Named Xander: Unanswered Prayers: "Common reason we often hear from people tells us that 'unanswered prayers' is due to lack of faith. Maybe alot of us believe this and someti..."

To Rescue a Sinner Like Me

Jesus Christ died on the cross for our sins. Its the will of God.

The will of his father.

God sacrificed his own son to 

Rescue a sinner like Me

 

I don't understand how a God so divine
Could lower Himself to a life such as mine
And consider me worth every minute of time
To rescue a sinner like me

When I think of my savior alone on the cross
I know without him
That my life would be lost
If he had not been willing to suffer the cost
To rescue a sinner like me
Refrain:

A friendly Reminder from GOD'S WORD

I woke up early this morning. I found my self so sleepy, but I did not hesitated to read my bible and pray.

I opened up  King James Bible 1611 on my cellphone and read the book of Job chapter 1 to 14. 

Do you know what I found out?

I found out that Job is a very good steward. Steward of Money, Good Crops, Good Servants, Good family. Steward of Everything.

How can he be a good steward? Pinagkatiwalaan siya ng Diyos ng napakaraming ari-arian. Samantalang Tao rin si Job katulad natin ngayon na offcourse tao rin.

Bakit kaya hindi tayo pinagkakatiwalaan ng Diyos ng malalaking bagay katulad ng ipinagkatiwala kay Job?

There is only one reason why. Its because we dont put our TRUST in GOD. 

Why is it really hard for us to put our whole trust to GOD? Bakit kaya napaka hirap para sa atin ang ipagkatiwala sa Diyos ang lahat ng bagay gaano man ito kaunti o karami?

Ang sagot ko jan, kasi nakakatakot. Alam niyo dahil sa sagot na ito kung bakit we are facing troubles and problems. Nung mabasa ko ang Job, hiyang hiya ako sa panginoon dahil alam ko kung bakit HINDI masagot ang aming mga panalangin. Hindi ko ibinigay ang tiwala ko sa Diyos dahil natatakot ako na may mawala sa akin.

I TELL YOU, THIS IS A WRONG CONCEPT. Nagkamali ako sa TRATO ko sa Diyos. Because of this I have sinned against GOD. Buti nalang at hindi pa huli ang lahat. I confessed my sins to God and asked for forgiveness. 

After that I remembered GODs promises to those who trust in him.

GOD promised his children that he will guide your steps if and only if you give your trust in him and without leaning on your own understanding (Proverbs 3:5).

Yun naman pala eh! Bakit ko kailangang matakot, samantalang gagabayan pa nga ako ng Diyos sa lahat ng bagay na gagawin ko. 

Sakripisyo

Ang buong gusali ay nababalot ng kaba at takot. Maraming pamilya ang nagaalala. Marami ang natatakot sa maaaring kahihinatnan ng kanilang mahal sa buhay.

Mabuti na lamang dahil nariyan ang 

pinakamagaling na doktor sa buong bansa.

Si Doctor Alvarez kasi ang nai asign na manguna sa bawat operasyon na gaganapin sa Pines City Doctors Hospital. Siya lang kasi ang nakakagawang sagipin ang buhay ng mga taong nagaagaw buhay na.

Malaki ang tiwala sa kaniya ng mga tao, ganun na rin ng mga staff ng ospital.

Marami ang humahanga sa kaniya. Kabilang na dito si Jovi. Siya ang kaisaisang anak na lalaki ng tagapagligtas na doktor. Namatay ang ina ni Jovi habang ito ay nanganganak. Mahirap ito para sa isang bata. Ang lumaki ng walang ina na siyang gagabay sa lahat ng kilos niya. 

Mahirap rin ito para kay Dr. Alvarez. Kaya nang mapagbigyan ang kaniyang hiling na mag leave ng isang buwan, agad itong umuwi sa kaniyang tahanan at agad na niyakap ang kaniyang kaisa-isang anak.

"Jovi, anak! Andito na si Daddy. Mahal na mahal ka ni Daddy. 

Mahal na mahal kita anak", malambing na sinabi ng doctor sa kaniyang anak na masayang masaya sa pagdating ng kaniyang ama.

Kung Ina Mo kaya ang Inapi?

Minsan akoy pumasok sa eskuwela. May nakausap akong estudyante. Nakasuot siya ng bonet na mapaghahalatang galing sa Baguio. Di ko maaninagan ang kanyang mga mukha. Bigla lumabas ang tanong na sumalpok sa puso ko.

Sabi niya "Naranasan mo na ba apihin ang ina mo?"

Napaisip ako. Sa talambuhay ko, di ko naisip na may mangaapi sa ina ko.

Nawaglit ang mga mata ko sa mata ng tao na ito nang siya ay humarap sa akin.

Nakikilala ko siya. Oo nga! Tama ang naiisip ko. Siya nga ang taong iyon. Isang matalino at masayahing tao sa buong kampus. Mahirap sila. Pito silang magkakapatid. Decapitated ang kanyang Ama at may hika ang kanyang ina. Ngunit ang maganda sa kanila, buo sila at masaya ang kanilang pamilya. Pero ngayon nabago ang kanyang awra. Ang dating masayahing mukha ay naglaho na parang bula. Kita ko ang pinagsama samang lungkot, galit at paghihimagsik na nadarama nya.

Di ko halos maipaliwanag kung bakit nagdesisyon ako na pakinggan ang kanyang pagdaramdam kaysa pumasok sa

eskuwela.

Sabi niya," Alam mo ba mahal na mahal ko ang ina ko. Ganun rin ang ina ko sa akin. Alam mo ba nakaranas ako sampal sa muka at pamamaga ng labi  mula sa ina ko. Pero alam mo sa kabila ng lahat ng ito, mahal na mahal ko ang ina ko. Dahil sa pagdidisiplina niya sa akin, sa kabila ng pito kaming magkakapatid, putol ang paa ng ama ko at sa dinami dami ng utang na di namin kayang mabayaran,